Οι μάσκες πέφτουν.

Απόψε νομίζω πως θα πέσουν οι μάσκες.
Οι ηθοποιοί θα αποσυρθούν ως θριαμβευτές στα παρασκήνια.
Και τούτη τη ζωή που ζούσαν στο σανίδι...
σαν άλλη εκδοχή ενός ονείρου, ως συνήθεια πάλι θα ξεχάσουν.

Τα φώτα θα σβήσουν' ο κόσμος θα φύγει.
Κανένας πια δεν θα χειροκροτήσει τη αγωνία σου,
κανείς δεν θα υποκλιθεί στους ελεγκτές του.

Απόψε νομίζω πως θα πέσουν οι μάσκες.
Οι ηθοποιοί θα αποσυρθούν ως θριαμβευτές στα παρασκήνια;
Και όλα αυτά που έμαθαν να λένε και να μοιάζουν αληθινά...
δεν θα ναι τίποτα άλλο παρά ασυνάρτητες αράδες.

Η αυλαία θα κλείσει' τα σκηνικά θα φύγουν.
Κανένας πια δεν θα λογοδοτεί για τα βήματα,
κανείς πια δεν θα επιβραβεύσει τον πόνο σου.

Θα φύγουν οι ηθοποιοί΄θα κλείσουν οι πόρτες.
Και δίχως κανέναν υποβολέα πια,
δεν θα μπορούμε να αρνηθούμε τη φύση μας.
... δεν θα μπορούμε να υποδυθούμε τίποτα λιγότερο...;